من به عنوان یک معلم میدانم که پیام آوران الهی به عنوان برترین معلمان و مربیان بشر، بهترین مدرسه تعلیم و تربیت را بنیان گذاشته اند. این مدرسه از چنان اهمیت تربیتی برخوردار است که خدای متعال با آن بر مومنان منت نهاده است؛ پیامبران مصداق های عملی و الگوهای عینی این موقعیت تربیتی هستند که خداوند حکیم فراروی آدمی گذارده است و من به عنوان ادامه دهنده راه آنان در پرتو هدایت آنان چگونه زندگی کردن را در این مدرسه آموخته ام. حال که به عنوان یک معلم توفیق آن را پیدا کرده ام که ادامه دهنده راه آنان باشم و امر هدایت دانشآموزان را در محیط مدرسه به عنوان بخشی از این مدرسه بزرگ، بر عهده گیرم، باید در این موقعیت تربیتی و توانم زمینههای دستیابی به حیات طیبه و قرب الهی را برای دانش آموزان فراهم آورم و تمامی استعدادهای آنان را جهت رسیدن به سعادت هدایت نمایم. برای تحقق چنین هدفی، کتاب تربیتی قرآن کریم و سیره نظری و عملی معلمان بزرگ بشریت یعنی پیامبران و امامان (ع) را به عنوان چراغ راه خویش برگزیده ام.
قبل از شروع به انجام رسالت سنگین هدایتی خویش، شایستگی های لازم را در خویش فراهم آورم، به طوری که این شایستگیها در تمامی مظاهر وجود من پدیدار گردد و پیوسته به دنبال اعتلا و رشد توانمندیهای اخلاقی، علمی و حرفهای خویش هستم تا بتوانم به عنوان اسوه ای حسنه در دانش آموزانم تاثیرگذار باشم. به زیور علم و دانش و خردورزی آراسته می گردم. مراقب گفتار و رفتار خود هستم و آنچه میگویم عمل میکنم. دارای حسن خلق و فروتنی هستم.
صبر و بردباری را ملکه وجودم میسازم، شوق به کسب علم و دانش را در دانشآموزانم شعلهور می سازم، محبت، دلسوزی، نرمش، رحمانیت و کرامت نسبت به آنها خواهم داشت و از روشهای تکریم در تعلیم استفاده می نمایم.
با استفاده از فناوریهای نوین، اهتمام به امر پژوهش و تحقیق، ارتقای سطح مطالعاتی و بهرهگیری از تجربیات ارزشمند و یافته های معتبر علمی، تلاش میکنم که توانمندیهایم را ارتقا بخشم تا بتوانم اثربخشی مطلوب در دانش آموزانم در راستای ارتقای علم و دانش و معرفت داشته باشم. و حالات روانی، نیازها و غرائز و چگونگی شکوفاسازی استعدادهای دانش آموزانم آشنا هستم، با دارا بودن صلاحیتهای لازم از جنان نفوذ و توانی برخوردارم که میتوانم فضایل نیکو را در قلوب دانش آموزانم راسخ گردانم و اعتماد به نفس آنان را تقویت نمایم و توجه به ارزشهای انسانی را در آنان بیدار سازم. امید به آینده و آینده نگری را در آنان تقویت گردانم و زندگی هدفمند و معنادار و راههای دستیابی به آن را برایشان تصویر نمایم.
من از امام بزرگوارم، حضرت علی (ع)، که انسان کامل و معلم واقعی بشریت بوده است، آموخته ام که به عنوان یک معلم که امر هدایت دانشآموزان را بر عهده گرفتهام باید همچون طبیبی باشم که با طب خود به دنبال دانش آموزان نیازمند به طبات روحی باشم و با داروهای خویش که همان ارائه معرفت و بینش صحیح است، از بروز دردهای آنان پیشگیری نمایم و در صورت بروز درد، دست آنان را بگیرم و با آن همراه شوم تا دردهایشان را درمان سازم و آنان را از غفلت و ناآگاهی، ناامیدی و بی رغبتی، تنبلی و تن پروری، بیمبالاتی و بیمسئولیتی، دنبالهروی و تقلید گرایی محض، خفت و رذالت نجات بخشم.
به دلیل نقش الگویی که من برای دانش آموزان دارم، چگونگی ظاهر و باطن من در چگونگی تربیت آنان تاثیرگذار خواهد بود؛ بنابراین من تلاش می نمایم ظاهر خویش را آراسته سازم، وقار و نزاکت را مراعات نمایم، نظم در انجام امور را مبنای کار خویش قرار دهم و پایبندی جدی به رعایت عدالت در فرایند انجام کارم داشته باشم.
بیان دلنشین، روان و اثربخش داشته باشم. دانش و معرفت لازم نسبت به موضوعات درسی داشته باشم و با به کار بردن و سازوکارهای لازم و دستیابی به توانمندی های لازم، تلاش در جهت ارتقای سطح بصیرت دانش آموزان در ابعاد مختلف داشته باشم.
ارائه مطالب در کلاس درسم به گونهای باشد که باعث تقویت نشاط و امید در دانش آموزان گردد و با القای انرژی مثبت در آنان، آینده روشن را فرا رویشان قرار دهم و شوق به یادگیری و علاقه مندی به حضور در کلاس و مدرسه را در آنان ایجاد نمایم. روشهای تدریسی که من در کلاس به کار می برم چنان باشد که منجر به تبیین، بررسی و ارزیابی موضوع گردد و موجبات بینش، بصیرت و فهم عمیق دانشآموزان را فراهم آورد، مواجهه مناسب دانشآموزان را با مسائل اساسی به همراه داشته باشد و او را به تلاش و فعالیت و تفکر و تعقل وادارد.
بنابراین با نظر به روشهای به کار رفته در کتاب انسان ساز قرآن کریم تلاش خواهم کرد از روشهای تمثیل، تشبیه معقول به محسوس، مشاهده، گردش علمی، آزمایش و تجربه، داستان سرایی و قصهگویی، طرح سوال و تحریض فکر، استدلال، شیوه های نمایشی، سخنرانی و روش سمعی و بصری از طریق ارائه الگو بهره بگیرم. در کنار این موارد، من از مدرسه، خانواده و دانش آموزان انتظار دارم؛ که محیط مدرسه بستر مساعدی را جهت اعتلای ظرفیتهای معنوی، اخلاقی، علمی و حرفه ای من در فضایی صمیمی و همدل فراهم آورد. زمینه دستیابی مرا به تجربیات رشد یابنده و تعالی بخش آموزشهای مورد نیاز فراهم آورد. امکان بهره گیری از تجربیات مفید صاحبنظران و اولیا را برایم فراهم آورد و از توانمندیهای من در انجام امور بهره گیرد تا بدین وسیله کرامت من پاس داشته شود.
خانواده ها به من اعتماد کنند و این خود بدانند. نقاط قوت و ضعف فرزندانشان را صادقانه به من بگویند، مسائل و مشکلاتی که در خانه در راستای امر تربیت فرزندانشان وجود دارد با من در میان بگذارند. در کنار من باشند تا در فضای تعاملی و صمیمانه در کنار هم با دوراندیشی و تدبیر بتوانیم در راستای توانمندسازی فرزندانشان و دستیابی آنان به شایستگیهای مورد نیاز در ساحت های تربیتی، اعتقادی، عبادی، اخلاقی؛ زیستی، بدنی؛ علمی، فناوری؛ اجتماعی، ی؛ اقتصادی، حرفه ای و هنری، زیبایی شناختی با نگاه تکلیف محور و پاسخگو تلاشهای درخوری انجام دهیم.
همچنین از دانش آموزان انتظار دارم با نظر به کلام گهربار امام سجاد (ع) حق مرا پاس بدارند، جلسه درسم را محترم بدارند، به مطالبم خوب گوش دهند و توجه کنند، اگر انتقادی و عملکرد من دارند با خود من در میان بگذارند نه آنکه پشت سرم سخن گویند. فضایل مرا در نزد دیگران آشکار سازند تا بدین ترتیب کرامت من در برابر آنان و خانوادههایشان بزرگ داشته شود و بدانند که من نیز به مانند پدر و مادر آنان و در کنار خانواده آنان با تمام وجود به دنبال اعتلای کمال وجودی آنان هستم و دستیابی آنان به موفقیتهای مختلف دینی، اخلاقی، علمی، هنری و ورزشی، سرور و بهجت زائدالوصفی را در من پدید خواهد آورد؛ چرا که میدانم تحقق این امر موجبات خشنودی و رضایت خداوند، آنان و خانواده هایشان را از من فراهم خواهد آورد.
آنان ,دانش ,داشته ,فراهم ,آموزان ,نمایم ,را در ,به عنوان ,دانش آموزان ,من در ,داشته باشم ,دانش آموزان انتظار
درباره این سایت